Mense sacro Ramadan, Musulmanis mos est ieiunium ab aurora usque ad solis occasum observare. Hoc tempus meditationis spiritualis et disciplinae sui etiam tempus est congregandi cum caris et hospitalitatem erga hospites exhibendi. In commovente ostentatione amicitiae et intellectus culturalis, grex amicorum Africanorum, qui neque edunt neque bibunt horis diurnis, nuper mandatum dederunt ut viginti quattuor milia paria solearum distribuerentur egentibus.
Amici, origine ex variis nationibus Africanis, in communitate plerumque Musulmana habitant et profundam reverentiam erga traditiones et consuetudines vicinorum coluerunt. Intellegentes momentum Ramadan et momentum solacii praebendi iis qui ieiunium observant, agere constituerunt, magnam copiam solearum distribuendam iussis ut hoc tempore speciali egentibus.
Gestus eorum sollicitus non solum reverentiam erga mores amicorum Musulmanorum demonstrat, sed etiam studium ad effectum positivum in communitate efficiendum. Quamquam ipsi ieiunium non observaverunt, amici tamen in operam dant ut mandatum expleatur et tempore Ramadan tradatur.
Actus viginti quattuor milia parium solearum ordinandi non solum liberalitatem eorum, sed etiam intellegentiam necessitatum communitatis hoc tempore demonstrat. Soleae solacium praebebunt iis qui longas horas in precibus et meditationibus consumunt, necnon iis qui fortasse calceis indigent.
Haec fabula commovens vim amicitiae et momentum intellegentiae culturalis admonet. Testimonium est pulchritudinis diversitatis et effectus quem parva benignitatis opera in communitatem habere possunt. Appropinquante mense sacro Ramadan, hoc gestum misericordiae et liberalitatis aliis incitamentum praebet ut conveniant et se invicem sustineant, differentiis in opinionibus vel moribus non obstantibus.
Haec sunt nonnulla producta nostra in prospectu
Tempus publicationis: XIX Martii, MMXXIV